Sokak henüz çok sakindi, tek tük insan aceleyle işlerine gidiyor, Ceren ise boş boş bu insanlara bakıyordu. Hiç konuşmadan yürüdüler. Çay bahçesinin önünde durup mıymıntı bir sesle “ buraya oturalım” dedi Ceren. Volkan hemen iki çay söyledi attığı dört şekeri hızlı hızlı karıştırarak;
- bende para kalmadı, sende varsa simit alsana.
- bende de yok.
- ne bok yiycez, çay da söyledik şimdi.
Ceren cebinden biraz bozukluk çıkartıp masaya koydu.
- hani yoktu?
- varmış..
hızlı hızlı atıştırıp, tekrar yola koyuldular. Ceren telefonuna baktı. Yarımşar dakika arayla bakmaya devam etti.. sonunda telefonun mesaj bölümüne girdi ve tuşlara basmaya başladı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder